Nawet we Wrocławiu, w Polsce, powstają ciekawe kooperacje miedzy sprawnymi a sprawnymi inaczej. Jedną z nich jest Niewidzialna Mapa Wrocławia.
Niewidzialna Mapa to ciasto z obrazu, tekstu i dźwięków.
Niewidzialna Mapa brzmi jak oksymoron. Troszeczkę paradoksalnie. Ale jest to paradoks pozorny. Podobnym pozornym paradoksem jest pytać osobę niewidzącą, jak ona "coś widzi". Słowa tracą tutaj swój literalny charakter, intuicyjnie dekodujemy ich szersze znaczenie. Niewidzialna Mapa to nie oksymoron. I choć zabrzmi to jak najbardziej dziwacznie- Niewidzialna Mapa jest do obejrzenia.
Niewidzialna Mapa to także przewodnik. Nie tylko po mieście czutym przez niewidomych. To także przewodnik o nich samych jako o specyficznych mieszkańcach. Obala mity, próbuje wniknąć w świat niedostępny dla kogoś, kto widzi lub kiedykolwiek widział. Równocześnie jednak nie buduje muru nie do przeskoczenia. W końcu nadal mamy ciała i język.
